|
Πρόκειται για μια σειρά έργων, κυρίως μεγάλων διαστάσεων, μεικτής τεχνικής σε καμβά (ακρυλικά, μελάνια, λάδια ) που μας ταξιδεύουν στο χώρο και τον χρόνο με όχημα την ονειρική εμπειρία.
Άλλοτε βγαλμένες από παραμύθι, άλλοτε καθαρά βιομηχανικές και άλλοτε σαν χώρες νησιωτικές, οι Πολιτείες του Νίκου Κρανάκη, μας ταξιδεύουν στο χώρο και στο χρόνο, πότε στο παρελθόν, πότε στο μέλλον και πότε στο παρόν.
Δουλεύοντας με διαφορετικά υλικά και υφές, χρησιμοποιώντας πλούσια χρωματική γκάμα (μπλε, κίτρινο, κόκκινο, πορτοκαλί, πράσινο, μωβ, κ.λπ.), ο ζωγράφος κατορθώνει να παρουσιάσει στο θεατή φανταστικούς κόσμους που άλλοτε θυμίζουν μυθιστορήματα ή ταινίες επιστημονικής φαντασίας και άλλοτε τάσεις και ρεύματα από όλο το χωράφι της ιστορίας της τέχνης (αφαίρεση, αναπαράσταση, εξπρεσσιονισμός, ιμπρεσσιονισμός, κυβισμός, φουτουρισμός).
Χρησιμοποιώντας τις τονικές εκρήξεις μιας αφαιρετικής γραφής, ο καλλιτέχνης στοχεύει στο συναίσθημα και προσκαλεί τον θεατή να συνεχίσει το όνειρο με μάτια ορθάνοιχτα, αντλώντας φώτα και διαδρομές από το υποσυνείδητο και πέρα από την κοινή λογική εξήγηση.
Η έννοια της Πόλης, πρωτότυπη δημιουργία του Ελληνικού κόσμου, διέπει όλη την ιστορία και τη σκέψη του. Κεντρικό ζωγραφικό θέμα, από τον 19ο αιώνα, η πόλη πρωταγωνιστεί στον 20ο και στον 21ο αιώνα και εμφανίζεται άλλοτε φανταστική, άλλοτε πολιτική, άλλοτε απόλυτα ρεαλιστική και άλλοτε ονειρική ή συμβολική. Είναι ο χώρος όπου οι περισσότεροι πλέον από εμάς σήμερα, ζούμε και δημιουργούμε. Άλλοτε τον αισθανόμαστε φιλικό και φιλόξενο, άλλοτε αποστασιοποιούμαστε και απομονωνόμαστε, η άρρηκτη όμως βιωματική σχέση μας μαζί του είναι πάντα ένα άκρως ενδιαφέρον θέμα εικαστικής προσέγγισης.
Σε αυτό το περίβλημα-περιβάλλον, η ανθρώπινη παρουσία ανιχνεύεται μέσα από τη ρευστή γεωμετρία της ζωγραφικής σύνθεσης, όπως το αόρατο χέρι ενός κατασκευαστή και έτσι ο Νίκος Κρανάκης, επιδέξια καταφέρνει να βοηθήσει το βλέμμα και τη φαντασία μας στη δύναμη και στην ανεξήγητη ομορφιά της Τέχνης.
|
|