Χορηγός επικοινωνίας:



Την Πέμπτη 1 Νοέμβρη , εγκαινιάζονται στην Αίθουσα Τέχνης "ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ δεξαμενή" (Ξανθίππου 11, Κολωνάκι, τηλ: 210 7294342, 3, φαξ: 210 7293317, ώρες λειτουργίας: Τρ-Παρ 10.30-14.00 κ' 18.00-21.00, Σαβ 10.30-14.30, www . astrolavos . gr ), δύο ατομικές εκθέσεις, η έκθεση ζωγραφικής του Μάρτιν Ντόνεφ, με τίτλο: " The elements " (στο κάτω επίπεδο της αίθουσας) και η έκθεση φωτογραφίας της Ναταλίας Δοκουμετζίδη με τίτλο: "Πορτραίτο ενός τόπου" (στο μεσαίο επίπεδο της αίθουσας).

Μάρτιν Ντόνεφ

Μάρτιν Ντόνεφ

Μάρτιν Ντόνεφ

Ο Μάρτιν Ντόνεφ παρουσιάζει έργα μεγάλων κυρίως διαστάσεων, τα οποία υφολογικά εντάσσονται στο πλαίσιο της Γεωμετρικής Τέχνης, με παράλληλες αναφορές και επιρροές από τις σύγχρονες διατυπώσεις της Op - Art (Ο ptical Art ), του Μινιμαλισμού καθώς και του Αφηρημένου Εξπρεσσιονισμού. Ο χώρος, ως μία έννοια πραγματική αλλά και ζωγραφική καθώς και τα διαφορετικά αρχιτεκτονικά του στοιχεία, προσεγγίζονται απ' τον καλλιτέχνη με έμφαση στις βασικές φόρμες και δομές, οι οποίες αναπαρίστανται ζωγραφικά με σχεδιαστική ευκρίνεια, ακρίβεια και λιτότητα. Τα έργα της έκθεσης, χωρίζονται σε δύο ενότητες, τα "έγχρωμα" και τα "μαύρα" έργα, οι οποίες διαθέτουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά, αλλά και αρκετές διαφοροποιήσεις.

Στην πρώτη ενότητα των "έγχρωμων" έργων, στην οποία το σχέδιο με γραφίτη, διακριτικά αποτυπώνει μέσω μιας σχηματικής-γεωμετρικής αποτύπωσης τα αναπαριστώμενα μοτίβα-χώρους επί των εκτεταμένων επιφανειών ακρυλικών χρωμάτων ? η δουλειά του καλλιτέχνη είναι αποτέλεσμα μιας αναζήτησης των στοιχειωδών νόμων που διακατέχουν το χώρο, λαμβάνοντας υπ' όψη τον άνθρωπο ως θεατή από ένα ορισμένο σημείο. Έτσι, αποκτά νόημα η έννοια της προβολής, που χαρακτηρίζεται από τη συνεχή κίνηση αντικειμένου-υποκειμένου και αντίστροφα. Αυτή η κίνηση εκφράζεται με ένα στρώμα λεπτής επιφάνειας με πλούσιες ματιέρες, χρωματικές και τονικές αλλαγές, μετατονισμούς και εξπρεσσιονιστική γραφή? το οποίο λειτουργεί ως φόντο. Σε αυτήν αντιπαρατίθεται ένας χώρος απόλυτος, γεωμετρικός και νοητικός, στοιχειώδης και αναλυτικός, με κύριο πλαστικό στοιχείο τη γραμμή. Οι δύο αυτοί χώροι έχουν μια ζωντανή σχέση μεταξύ τους, είτε βρισκόμενοι σε πάλη, είτε διατηρώντας αρμονική στάση. Οι έννοιες της προοπτικής και του βάθους πεδίου, προσεγγίζονται άλλοτε πιο ρεαλιστικά και άλλοτε με πιο αμφίσημο τρόπο, ενώ σκοπός του έργου είναι να καταγράψει ένα γεγονός λαμβάνοντας υπ' όψιν την έννοια του συνόλου και την πολύπλευρη φύση του ανθρώπου που με τη σειρά του θα γίνει αντικείμενο προβολής.

Στην ενότητα με τα "μαύρα" έργα του καλλιτέχνη, ο στόχος είναι να τονιστεί η δισδιάστατη φύση του έργου τέχνης, ενώ παράλληλα αναπαρίστανται σε αυτά χώροι που χαρακτηρίζονται από την επανάληψη των στοιχείων που τους αποτελούν, την απλή, ισορροπημένη σύνθεση και την αινιγματική σχέση μορφής και χώρου. Το έργο αντιμετωπίζεται ως αντικείμενο και όχι ως παράθυρο προς το χώρο, γεγονός που τονίζει τη μεταφυσική διάσταση του, δημιουργώντας στον θεατή αισθήματα οφθαλμαπάτης. Πρωταγωνιστικό ρόλο στα έργα αυτά έχει η εκτελεστική συνέπεια που διακατέχει όλη τη ζωγραφική επιφάνεια και προσφέρει πυκνότητα και συμπαγές αποτέλεσμα, με σαφείς αναφορές σε βιομηχανικό προϊόν. Ο σκοπός του καλλιτέχνη στην ενότητα αυτή των έργων είναι να δημιουργήσει εικόνες αυτοαναφερόμενες, με δικά τους κριτήρια, τα οποία εξαρτώνται από την ενεργή συμμετοχή του θεατή.

Μάρτιν Ντόνεφ

Μάρτιν Ντόνεφ

Ναταλία Δοκουμετζίδη

Ναταλία Δοκουμετζίδη

Ναταλία Δοκουμετζίδη

Tην ίδια περίοδο στο μεσαίο επίπεδο της αίθουσας παρουσιάζεται μία ενότητα φωτογραφιών της Ναταλίας Δοκουμετζίδη , με τίτλο: " Πορτραίτο ενός τόπου ". Τα έργα - φωτογραφίες της έκθεσης αυτής, αποτυπώνουν μέσα από ένα είδος φωτογραφικού υπερρεαλισμού, το ηπειρωτικό αλλά και το θαλάσσιο τοπίο, ενός τόπου, του οποίου η καλλιτέχνης - φωτογράφος επιλέγει να μην αποκαλύψει την ταυτότητα, παραλλάσσοντας αρκετά από τα στοιχεία του φυσικού τοπίου στις ψηφιακές αρχικές φωτογραφικές λήψεις, μέσω συγκεκριμένης επεξεργασίας τους στον υπολογιστή.

Σκληρές γραμμές, έντονα κοντράστ, αποδίδουν με ζωγραφικό σχεδόν τρόπο τις βαθιές χαρακιές του χρόνου στη γη, στη μορφή τούτου του τόπου, του κάθε τόπου. Η δραματικότητα της μέρας που φεύγει εγγράφεται στο φωτογραφικό χαρτί μέσα από ένα φως σχεδόν μεταφυσικό, απόκοσμο που συνδέει αλλά και διαχωρίζει τον γήινο από τον ουράνιο χώρο. Οι μεγάλες φόρμες που καλύπτουν τον εικονιστικό χώρο και οι στενόμακρες οριζόντιες συνθέσεις, τις οποίες φαίνεται να προτιμά και να επιλέγει η φωτογράφος, προσδίδουν στις εικόνες αυτές το αίσθημα της γαλήνης και της ηρεμίας το οποίο όμως τείνει και καταργείται ενίοτε, μέσα από κάποιες εμβόλιμες εντάσεις και κορυφώσεις που δημιουργούνται από τον δραματικό σκιοφωτισμό της εικόνας και τους κραδασμούς στην υφή των επιφανειών. Η επεξεργασία των εικόνων από την καλλιτέχνιδα είναι τόσο ουσιαστική, όσο και οι αρχικές λήψεις. Η εσκεμμένη ένθεση κάποιων στοιχείων που δεν υπάρχουν στις αρχικές λήψεις - τόσο ως προς τον σκιοφωτισμό, όσο και ως προς κάποια μορφολογικά στοιχεία των εικόνων - , οι αλλαγές της τονικότητας, αποχρωματισμός των έγχρωμων φωτογραφιών, ή ακόμη και η επαναληπτική ένθεση κάποιων μοτίβων, γίνεται από την καλλιτέχνιδα με απώτερο σκοπό να δοθεί εικαστική έμφαση στην αίσθηση της φωτογραφίας και κατ' επέκταση του τόπου - τοπίου. Τελικά η αίσθηση του απόκοσμου, του μη γήινου, του ονειρικού, επιτυγχάνεται.

Τέλος, παράλληλα με τα τοπία, στην έκθεση παρουσιάζονται και κάποια πορτραίτα ανθρώπων από τον ίδιο χώρο, το ίδιο αδρά, χαρακωμένα, ταυτισμένα με τον τόπο που τα γέννησε ως πορτραίτα του τόπου. Η φωτογράφος, προσεγγίζοντας φωτογραφικά το φυσικό τοπίο αλλά και τον άνθρωπο, με εικαστική ματιά, δημιουργεί τελικά ένα ψυχογράφημα, μια χαρτογράφηση πιο των λεπταίσθητων εσωτερικών εντάσεων.

Διάρκεια έκθεσης: από 1 Νοεμβρίου έως 1 Δεκεμβρίου 2007.

Ναταλία Δοκουμετζίδη

Ναταλία Δοκουμετζίδη