Στην έκθεση ζωγραφικής και κατασκευών του Βασίλη Καρακατσάνη,
που θα εγκαινιαστεί την Τρίτη 14 Ιουνίου 2005, στη Αίθουσα
Τέχνης "ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ artlife" (Ηροδότου 11, Κολωνάκι,
τηλ: 210 7221200, 4, fax: 210 7221304, www.astrolavos.gr,
ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο: 11.00-15.00.
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 11.00-20.30), εκφράζονται, μέσω
μιας εικαστικής γλώσσας, το θεματογραφικό περιεχόμενο της
οποίας, αποτελείται από σύμβολα της καταναλωτικής κοινωνίας,
κάποιες βασικές συνιστώσες και άξονες της Ποπ-αρτ, όπου
καταγράφεται το αστικό περιβάλλον και το συντακτικό του.
Αρπάζοντας και αναπαράγοντας, μέσω του προσωπικού του υφολογικού
ιδιώματος τα στοιχεία ή τη συμβολική της σύγχρονης αστικής
κουλτούρας, ο καλλιτέχνης έρχεται σε ένα είδος φετιχιστικής
επαφής με το κάθε αντικείμενο-μοντέλο του. Τα λιτά, μονοχρωματικά,
λευκά ή ουδέτερα, φόντα των έργων, αναδεικνύουν τη φωτεινότητα
και την πολυχρωμία των "objects", που κυριαρχούν
στο κέντρο της κάθε εικόνας με τις έντονες φλούο αποχρώσεις
τους.
Η λεπτομερής απόδοση της ματιέρας του κάθε υλικού που απαρτίζει
τα αντικείμενα αυτά, είτε πρόκειται για το ξύλο, είτε για
το ύφασμα, γίνεται με έναν τρόπο μυσταγωγικό, αλλά όχι φωτογραφικά
ρεαλιστικό. Οι υφές των υλικών αναδεικνύουν την ουσία τους
περισσότερο - τη ζεστασιά του καλοδουλεμένου τορναριστού
ξύλου ή την μαλακή υφή του υφάσματος. Η χρωματική του γκάμα,
αν και αφορά αντικείμενα εντελώς σύγχρονα, έχει έντονες
τις επιρροές του τόπου καταγωγής του καλλιτέχνη. Τα μπλε
και τα γαλάζια των υφασμάτων, θυμίζουν το μπλε και γαλάζιο
της ελληνικής θάλασσας και του ουρανού. Οι ζεστοί πορτοκαλοκίτρινοι
και καφέ γαιώδεις τόνοι του ξύλου, ακτινοβολούν τη θέρμη
του ήλιου και της ελληνικής γης. Αντίθετα, τα περίτεχνα
παιχνίδια στα σχέδια των υφασμάτων στις πολυθρόνες, τα ρούχα
και τα υπόλοιπα αντικείμενα, καθώς και η μορφοπλαστική τους
απεικόνιση, φέρουν έντονα το χαρακτήρα της ευρωπαϊκής κουλτούρας
και μόδας των μέσων του 20ου αιώνα, καθώς και κάποια στοιχεία
δηλωτικά του ύφους και της αισθητικής προηγούμενων αιώνων,
όπως για παράδειγμα, οι καρέκλες τύπου Louis XV. Φανερές
επίσης είναι και οι επιρροές του Ευρωπαϊκού κινήματος του
Σουρρεαλισμού, αναφορικά με τον τρόπο που ο καλλιτέχνης
απομονώνει τα διαφορετικά αντικείμενα μπροστά από το λιτό
μονοχρωματικό τους φόντο και τα αποδίδει αποσπασματικά,
να αιωρούνται, αποκομμένα από οποιοδήποτε συντακτικό στοιχείο
περιβαλλοντικού χώρου.
Η έντονη γεωμετρία στα καρό και τα μικροσκοπικά πικέ σχεδιάκια
των φορεμάτων, ομπρελών , τραπεζομάντιλων, αλλά και των
υφασμάτων που καλύπτουν καρέκλες και πολυθρόνες, αναδύονται
με τόσο εξονυχιστικά καλλιγραφικό τρόπο, που θυμίζουν δειγματολογικό
κατάλογο για σύγχρονες ταπετσαρίες και υφάσματα. Η επιμονή
- εμμονή του καλλιτέχνη, ως προς την απόδοση της υφής του
υφάσματος, του ξύλου και γενικότερα του σχεδίου των αντικειμένων,
δεν μπορεί παρά να αναγνωριστεί ως συστατικό στοιχείο μιας
μεταμοντέρνας αντίληψης για την Ποπ-αρτ, όπου ο ποπ χαρακτήρας,
συνδέεται με το ζωγραφικό κίνημα του Νέου Ρεαλισμού. Τελικά,
μέσω της παραπάνω προσέγγισης τους και ελλείψει των ανθρώπινων
μορφών από τη συγκεκριμένη ενότητα έργων του καλλιτέχνη,
τα αντικείμενα ανάγονται σε στοιχεία - φετίχ και μέσα από
μια εικαστική - μεταφορική προσέγγιση, υποκειμενικοποιούνται.
Η σχέση του ανθρώπου με τα υλικά αυτά αντικείμενα, αν και
δεν αναπαρίσταται στον καμβά, είναι αρκετά εύγλωττη σε ένα
δεύτερο - εννοιολογικό επίπεδο των έργων. Με διακριτή ειρωνεία
προσεγγίζεται η σχέση της ανθρώπινης ύπαρξης με τα πάθη
και τις καταναλωτικές της αναγκαιότητες. Τί έχουν να πουν
τα ρούχα που φοράμε ή τα αντικείμενα που έχουμε στο σπίτι
μας για την προσωπική μας ταυτότητα, το χαρακτήρα και τις
ιδιαιτερότητες μας; Ο Καρακατσάνης φέρνοντας τα στοιχεία
αυτά στο πρώτο επίπεδο, είτε μέσα από τους καμβάδες του,
είτε μέσα από τις αντίστοιχης θεματογραφίας κατασκευές του,
θέτει με καίριο τρόπο και ζωγραφική γλώσσα τα παραπάνω ερωτήματα,
σε σχέση με την αστική αντίληψη και τις συνειδητές ή τις
υποσυνείδητες επιθυμίες του ανθρώπου.
Διάρκεια έκθεσης ως 2 Ιουλίου 2005.