Η καλλιτέχνης στη νέα της δουλειά πραγματεύεται συνάμα την σκληρότητα του κόσμου μας αλλά και τις διαφυγές στον κόσμο της παιδικής αθωότητας και του μαγικού ρεαλισμού, μέσα από ονειρικές διατυπώσεις.
Η Πασχαλίδου χρησιμοποιεί μια γλώσσα εξπρεσιονιστικής αφαίρεσης που συναντά το αρχέγονο συνδυάζοντας οργανικά και ανόργανα υλικά, χωρίς να αποκόπτεται από τον σύγχρονο κόσμο, με βαθιά υπαρξιακή υπόσταση.